یکی یه دونه ... چراغ خونه ....

عروسک مامان الان 55 روزه چراغ خونمون شده ... الهی مامان قربونش بشه جمعه گذشته من و بابایی مثل خیلی از روزهای تعطیلمون توی 5 سال گذشته کنار هم نشسته بودیم و در سکوت هر دو مون سرمون به لب تابامون گرم بود که یهو عسل مامان از خواب بیدار شد و سکوتمون رو شکست ... قند تو دل مامان و بابا آب شد ... الهی قربووووووووووووون  صدای نازش بشه مامان ... بابایی با اینکه روزه بود و سحری هم خواب مونده بود با شیدن صدای دخملش انرژی گرفت و از جا پرید... همون لحظه از اینکه خدا لطف کرده و اینطوری خونمون رو روشن و پر سر و صدا کرده با تمام وجود تشکر کردم .... نمی دونی مامان و بابا چقدر از اینکه دخمل نازی مثل تو رو دارن خوشحالن ... جدیدا یاد گرفتی قا قا فو قو کنی و حرف بزنی ... وقتی بابایی از سر کار میاد می شینه باهات حرف می زنه تو هم جوابشو می دی و درد دل می کنی ... فدااااااش بشم شیطونم اینقدر خودشو لوس می کنه که مامان همش می خواد بچلونتش ... بابایی هم همش می گه اینجوری نخورش دخملم اذیت می شه .... خاله، دایی و مامانی که هر روزمیان نت دخملمو می بینن و قربون صدقش می رن ...  خلاصه نفس مامان حسابی تو دل همه جا باز کرده ...

چند روز دیگه ناز نازم 2 ماهه می شه و باید واکسنش رو بزنیم. امیدوارم عسلم زیاد اذیت نشه ... خدایا توی این روزهای آسمونی همه اونهایی که چشمشون به آسمون قشنگته تا یه ستاره بیاد پایین و خونشونو روشن کنه منتظر نذار و مواظب همه فرشته هایی باش که به منتظرهای قبلی عنایت کردی .....